Nog even in Rome

Tineke en ik zijn al weer vroeg wakker, maar Dorus slaapt nog even uit. Hij had weinig slaap gehad de laatste dagen. Wij willen naar de wijk Trastevere, een oude wijk van Rome met veel kleine winkeltjes en kerkjes.
Maar eerst de kaarten op de post, dus nog even langs het Pieterplein. Daar begint net de Hoogmis van Sint Petrus en Paulus.
Dat was mijn eigenlijke planning, voordat ik van de audiëntie wist. Wilde de 28e binnenkomen lopen en de 29e, de mis bijwonen. We besluiten ook vanmorgen voor de mis te kiezen.
We krijgen een misboekje aangereikt, en er is volop plaats. Voor zie ik de Kardinalen en Bisschoppen zitten en de Paus gaat voor in de mis.
Het is veel Latijnse gezangen en dat kan ik goed volgen.
Ondertussen komen mensen voortdurend langs ons heen gelopen met selfie sticks en vaak in hele korte broekjes en hemdjes. Ze praten en trekken zich nergens wat van aan. Naast mij komt een vrouw zitten en haar telefoon gaat af. Tot mijn verbazing neemt ze hem op en gaat in een vlotte babbel het beantwoorden. Dan knapt er iets in mij, totaal geen respect. Ik vraag of ze stil wil zijn, en hoogst verontwaardigd gaat ze ergens anders zitten.
Het is zo dubbel, wat je ziet ook mensen geëmotioneerd raken, elkaar troosten of knielend de mis volgen.
Veel komen alleen voor de foto's, en gelukkig komt dan ook eindelijk iemand, die ze daar op aanspreekt.

Maar de mis kon ik volgen, er is een heel mooi koor, en Tineke en ik zijn beiden blij dat we hier bij kunnen zijn. Eigenlijk betekent dit meer voor mij. Het doet me goed om zo samen met je dochter dit te mogen beleven.

Na de mis, is de ochtend al bijna voorbij. We lopen naar Trastevere, vanavond pakken we de metro. Het is nog zo prachtig overal, en genieten enorm van de plekjes.
In het wijkje vind Tineke nog een mooie jurk, en bekijken we de Basiliek Santa Maria.
Ze verkopen waaiers, om de kerk te ondersteunen, en die koop ik graag. Het is al weer zo warm, en de zweetdruppels dwarrelen al weer van mijn hoofd.

We pakken een gezellig klein terrasje en eten wat. Als je zo rondkijkt, is dit echt het Italië, wat je je ervan voorstelt.

Daarna lopen we naar het Collosseum , daar hebben we met Dorus afgesproken. Wat een oude cultuur is er nog, en je verbaasd je hoe dat allemaal gebouwd heeft kunnen worden.
We bezoeken ook nog het forum, de oude stad, en daarna begin ik toch wel mijn voetjes te voelen.

We hebben alle drie wel trek, en gaan op zoek naar een restaurant. De vriendelijke obers buiten, die hoeven we niet, die rekenen vaak extra service prijzen, soort fooi, alleen zij bepalen dat.

We vinden een leuk restaurant, en gaan heerlijk eten, en sluiten af met een heerlijk cocktail.
Gelukkig gaan we terug met de metro. We hebben een Roma pas, waar we deze dagen overal zo in het openbaar vervoer kunnen.

Als we bij het Pietersplein zijn, belt Anne, en we besluiten even daar nog te gaan zitten. Tot onze verbazing komen we weer de Duitsers tegen van maandag en woensdag en we kletsen gezellig bij, nadat ik eerst met Anne gebeld heb.
We blijven nog even zitten, dat plein is ook wel zo mooi in de avond.

We nemen afscheid, en gaan zelf nu naar ons huisje. Ben moe, van al dat geslenter, en Tineke zegt, tja Mama we hebben vandaag ook bijna 18 kilometer gelopen...