Mijn eerste blik op Rome..

Vanmorgen konden we eigenlijk iets langer blijven liggen, omdat we maar een korte route hadden. Maar je bent zo gewend aan het ritme, dat ook wij rond 6 uur, weer aan de wandel waren.
Als je de foto ziet denk je, dat ziet er prachtig uit, maar geloof me dat het er niet echt schoon was, en blij was in de frisse lucht te gaan.

Na een Italiaans ontbijtje, zijn we het dorp uitgelopen. Het zou vandaag veel stijgen en dalen op het programma staan. maar gelukkig, ging dat veel geleidelijk en dan is het beter te doen.

Onderweg was er een klooster op een heuvel, en dat trok onze aandacht. Even stijgen, maar het was de moeite waard. We hadden even een mooi rustplekje, en het uitzicht was prachtig.
Van bovenaf zagen we koeien lopen, die niet zoals in Nederland een mooie groene weiden hebben, maar ze liepen op terrein met veel hoogte verschil en omgevallen bomen. We vermoeden dan ook dat waar we liepen ook nog een restant was van de aardbeving vorig jaar.

Zo lopen we verder, en kwamen wel pelgrims tegen, maar die rende met hun dagrugzak over de weg, langs ons heen. Jammer er was genoeg moois te zien vandaag een hele mooie weg.

Het was voor mij een verassing dat we er al waren. moesten we niet nog een klim? Nee, mam, die heb je net gemaakt...
We zijn eerst maar een cappuccino gaan drinken, en toen naar de jeugdherberg, die in een mooie gebouw zit. Vriendelijk werden we begroet en het zag er prachtig uit. Wat een verschil met vannacht.

Er was een dubbele douche, met een wasmachine ernaast, dus dat ging lekker snel. Eerst samen douchen en gelijk de wasmachine aan. Heerlijk, zelf lekker schoon en je kleding ook.

We zijn wat gaan eten, en daarna een kleine drankje, wat bij Tineke niet zo goed viel. Beetje lacherig met glazerige ogen is ze een dutje gaan doen, en dat is dan weer het voordeel ervan.
Ik heb mijn reisblog bij zitten werken, want moest de laatste tijd veel op mijn telefoon werken, i.v.m met geen of weinig wifi.

Daarna nog even het stadje bezichtigd, alleen was het voor mij even uitkijken. Mijn knie deed weer raar, dus weer Voltaren en ontzien. Het zal me toch niet gebeuren 33 km voor Rome.

Tja, Rome, ik kan het vanuit mijn bed zien liggen en dat doet toch wel wat met je. Morgen nog 13 kilometer, overmorgen 12, daar hebben we een fijn plekje, 7 kilometer ervoor, en dan maandag binnenkomen...
Blij dat het rustig kan, want ook een pelgrimsleven van ruim 3 maanden, moet je afbouwen...

Zo, nu nog een half uur, en dan mogen we eten, dat hoef ik niet af te bouwen...