Mijn laatste wandeldag alleen..

Ik ga vanavond voor de 3x proberen mijn verslag te schrijven op mijn telefoon. Wel opgeslagen, maar kan ze niet weer vinden, dus als er straks meer staan...

Vanmorgen bleek dat ik de enigste gast was geweest. Toch een heel lekker ontbijt. Was een hele fijn plek om te verblijven. Ik kreeg bij het afscheid nog een sleutelhanger en een fietsroute mee naar Trento. Zal ik je echt niet brengen, vraagt de boerin. Nee, het is nog mooi wandelweer, en deze dag wil ik lopend naar Trento.
Ze begrijpt me ergens ook wel.

Zo ga ik op pad, en het is vannacht niet meer afgekoeld dan 25 graden. Toch staat er nog wind en dat is wel fijn. Eerst naar beneden, en als ik een kaarsje voor Anne wil branden, hoor ik dat er een kerkdienst is, dus maar verder proberen.
Anne heeft vandaag een telefonische sollicitatie op een functie, die hij graag zou hebben, dus spannend. Bij defensie is het gewoonlijk dat je na een paar jaar je van functie veranderd en intern solliciteert. Afwachten maar..

Ik loop verder richting Lavis en ontdek dat mijn telefoon niet goed is opgeladen. Bah, denk ik nog, ligt vast aan die rare Italiaanse stopcontacten.
Rustig aan dan maar, want mijn power bank, een soort oplaadbare batterij, is ook al stuk en Tineke neemt een nieuwe mee.
De telefoon is voor mij momenteel onmisbaar. Ik heb hiermee contact naar huis, kan Anne bellen, heb internet als er geen WiFi beschikbaar is, wijst mij de weg en kan mijn slaapplekken reserveren. Oh, ja en natuurlijk foto's maken..

Ik loop nog door wat kleine dorpjes en wijnvelden , maar ben bij al ik in de buurt van Trento kom, want het wordt benauwd warm en ben helemaal bezweet. Pak voorin de stadsbus naar het centrum. Daar neem ik eerst een cappuccino en een tosti. Heerlijk bijkomen in de schaduw onder een boom. Dan bel ik naar mijn slaapplek, maar niemand neemt op. Dan maar proberen de telefoon op te laden..

Het wil maar niet lukken en de serveerster weet ook niet of het aan het stopcontact ligt.
Mijn app, geeft het adres niet aan en kan het niet vinden. Dan wordt er gebeld, of ik om 15.00 kan zijn, en probeer uit te leggen dat ik het probeer maar de plek niet kan vinden.
Voortdurend vraag ik onderweg en dan helpt gelukkig een aardige jongeman mij. Ik moet naar een bekende Piazza, dus maar weer verder, en eindelijk bereik ik de plek.
Een jonge vrouw komt naar me toe, en meteen wordt mij duidelijk waarom ik het niet kan vinden. Het is een hele kleine oude steeg met allemaal oude huisjes en balkonnetjes.
We moeten even wachten op de baas, zegt ze, want ze heeft niet de goede sleutel.
Dan komt er een soort maffiabaas aangelopen, in mooi pak , met aan elke vinger een gouden ring. De dame die naast hem loopt, past er echt bij, ik denk dat iedereen wel voor kan stellen wat ik bedoel..
Zonder iets te zeggen overhandigt hij de sleutel aan haar en gaat weer weg.
Het is een goedkoop appartement van 34 euro, en zo straalt het ook uit. De beloofde WiFi en wasmachine ontbreekt en alles is wel kapot of dreigt kapot te gaan. Maar er liggen schone lakens en handdoeken, al ligt er nog wel een vuile handdoek van de vorige huurder. Maar ik zit nu echt in een Italiaanse wijk, net achter de winkels. Overal hangt was en hoor je veel muziek , huilende kinderen en schreeuwende moeders.. Althans ik denk dat ze schreeuwen..

Als ik weer de oplader probeer , gebeurt er niets. Het is niet het Italiaanse stopcontact, nee, het kabeltje is stuk.. Maar ik zit midden in de stad, dus ben het steegje nog niet uit of vind al een winkel. Helemaal blij natuurlijk, want nu gaat alles prima.

Ik heb nog even rondgelopen, en Trento is erg mooi, met veel geschiedenis. Natuurlijk nu een kaarsje voor Anne, en in de andere kerk oefent een organist en zo heb ik even kunnen genieten van een privé concert en kom tot rust. Nog gauw een cappuccino , en daarna eten gehaald. Het is dan inmiddels 19.00 en blijf nu hier op mijn plekje.
Hier zie je hetzelfde als in Spanje. Veel verkopers op terrasjes, of je wordt gewoon op straat om geld gevraagd, en vaak blijven ze met je mee lopen.
Het zijn veelal Afrikanen, die een bepaalde temperament hebben en zelfs boos worden als je niet koopt of geeft. Dat voelt niet prettig, vandaar dat ik pas morgen uit mijn maffia appartementje kom...