De appeltjes worden druifjes...

Je ziet de omgeving, de dorpjes, de mensen, het temperament en de kerken veranderen.
Allereerst worden de appelboomgaarden minder, en komen we nu echt weer in de wijngebieden.
De Dolemieten, met zijn soms strakke kale bergen, komen imposant en sterk over, ook al zijn ze weer lager, dan de Alpen,
Je gaat eraan wennen, maar blijf het erg mooi vinden. In het begin, keek ik weleens naar buiten en dacht wat donker, maar dan bleek het een berg te zijn.

De dorpjes zijn nu een mengeling, van mooie nieuwe huizen en straatjes met oude huizen, soms ook al vervallen of leegstaand. Toch, heeft dat wel iets, en geeft het beeld weer wat je hebt van Italië.
Nu zit ik ook vlakbij zo'n dorpje, iets hoger bij een wijnboer, en dan verbaas je je, dat er nog winkeltjes zijn en een bank met bancomat (geldautomaat).
Kwam vanmorgen in een bank, en daar stond gewoon een rij te wachten om geholpen te worden. Dat zijn toch beelden die wij niet meer kennen.

De kleine winkeltjes zijn vaak helemaal volgepropt, en ik denk, dat je er bijna alles wel kunt kopen. Het is ook vaak een ontmoetingspunt, voor de oudere dorpsbewoners, die druk pratend, niet vaak in de gaten hebben , dat je er langs moet.
Want druk praten kunnen ze, en je zou bijna denken, dat ze ruzie hebben. Maar het gelach tussendoor, stelt je gerust dat het niet zo is.
Ze praten vaak ook heel hard, en nu we ook hier allemaal een telefoon hebben, staan ze met veel lawaai overal te bellen. Tijdens zo'n gesprek, praten ze ook met handen en voeten, leuk om te zien..

Verder heerst er een stilte in de dorpjes tussen 12.00 en 15.00, want dat is het ook echt rust. De winkels zijn dicht, en je ziet dan ook niemand. Dus als je nog koffie wilt, moet je er voor 12.00 uur zijn, en wil je wat eten, dan ook voordien, want de keukens, gaan vaak pas weer om 19.00 open.
En dan sta je daar als Hollander, om 19.00 bij het restaurant. Alles is nog leeg, en een ober die je verbaasd aan kijkt. Als je uitlegt, dat je graag wat wilt eten, omdat je gelopen hebt, dan begrijpen ze het wel..

De kerken, zie je ook veranderen, de drukke barokstijl, die in in Beieren en Oostenrijk zag, gaat nu langzamerhand weg. In het dorpje van vandaag, zie je echt, dat ze er trots op zijn. Ze hebben dan ook alles er hangen, wat ze in huis hebben. Vaak zijn het oude kerkjes en zie je af en toe nog een mooie fresco op de muur.
Ook in de straatjes zie je dat het geloof, nog een grote rol speelt. Overal nisjes met Maria of een andere heilig beeld, en vaak goed verzorgd.
Ik heb weleens een paar dames met bloemen en gieter gezien, om ze allemaal langs te gaan.
Ga ook vaak zo even zitten, midden in het dorp, en zie het leven daar aan.
Fijn, dat ik nu de tijd heb, en door het lopen, er zoveel meer van mee maak...

Vandaag, was ik ook vroeg op pad, het zou weer warm worden. Je loopt nu wat minder in de bossen, en aangezien ik veel fietsroutes kies ook in de pallen zon soms moet lopen.
Vandaag heb ik eerst een fietsroute tot San Michele gelopen en daarna een stuk wandelroute, want kom dan langs mijn slaapplek.Het is bij het dorpje Pressano, vlak voor Lavis.
Ik slaap vandaag bij een wijnboer, ze hebben kamers op de boerderij. Hier bewust voor gekozen, omdat ik de komende dagen in de stad ben.
Het is heerlijk, en omdat je hoog zit, ook nog wat wind. Tijdens dit schrijven zit ik dan ook buiten.

Het zijn lieve gastvrije mensen, alleen de eigenares, snapt al dat lopen niet. Veel te gek , meent ze, met dat warme weer. Ze biedt me dan ook aan morgen naar Trento te brengen. Ik zeg dat ik de laatste kilometers hier, graag nog te voet doe. Ze schudt haar hoofd, loopt weg, en komt met lekker koud water. Dan in ieder geval genoeg drinken meent ze.

Later op de avond neemt de wijnboer, mij mee naar zijn wijngaarden, Hij vertelt waar hij allemaal op let, en dat de bloesem goed ruikt, en dat het vochtig genoeg blijft, maar daar is nu even het probleem. De vorige maand was het hier nog erg koud en is veel bevroren, en nu de droogte en warmte, die voor dit tijdstip van het jaar, blijkbaar ook niet gewoonlijk is. Hij produceert 16.000 liter wijn per jaar, en dat gaat hoofdzakelijk naar België. Het is biologische geteelde wijn en de italianen zijn nog niet zover, omdat te willen blijkbaar. Verder nog de groentetuin bewonderd, en de eerste kersen kunnen proeven. Hij is trots op zijn land, en de bergen, weet van elke berg zijn naam, mooi om iemand zo trots te zien...
Al met al, een prima dag, en dan kun je zo genieten....