Even koffie drinken in Zwitserland..

Na een goed ontbijt, ga ik nog even in Pfunds- Stuben kijken. Tot mijn verbazing, tref ik een hele mooie kerk aan, met oude fresco's.
Als ik buiten kom wil net aan een mevrouw vragen waar de brievenbus is, maar gelijk daarna zie ik hem al hangen. Ze moet lachen om de stapel kaarten, en vraagt waar ik heen ga. We komen in gesprek, en ze zou niet graag elke dag op een vreemde plek zijn, maar vind het wel super, zegt ze.
Daarna nog wat kauwgom halen, voor onderweg, en de mevrouw in de winkel, vindt mijn stok zo mooi. Ze verbaast zich dat ik er nog geen plaatjes op heb, daarom geeft ze er een mee, als aandenken en geluksbrenger, zo lief..
Vervolgens naar de bushalte. Ik heb al een paar dagen goed doorgestapt, vandaag de bus naar Nauders. Ik moet iets verderop toch deze bus nemen, omdat ik anders op een gevaarlijke weg moet lopen.

Ik zie de bus naar Martina komen, en vraag of hij ook naar Nauders gaat. Nee, alleen naar Martina, maar ik kan daar overstappen. Ach, waarom niet zeg ik, zie ik dat ook nog vandaag, en de buschauffeur moet lachen.
Bij de Zwitserse grens, komt de douane in de bus. Helaas kan een meneer niet zijn reisdocument laten zien, en wordt gevraagd uit te stappen. Dat weigert hij, dus komt er een collega bij. Met een hoop gegil, slaan en schreeuwen, is de meneer uiteindelijk uit de bus.
Was, even schrikken, en ook dan besef je dat je toch een rijk mens bent, met alle mogelijkheden om overal naar toe te gaan.
In Martina kijk ik wat rond, maar in het dorp zit alles dicht. Dan maar weer naar de grens en drink een kopje koffie. ik kom daar in gesprek, met een paar lieve vrouwen, en vertel dat ik even kom koffie drinken in Zwitserland. Uiteraard nog wat kaartjes, voor degene, waar ik het adres uit mijn hoofd ken, de post heeft het druk met mij..

Daarna naar Nauders, en met veel bewondering, kijk ik naar de chauffeur, die de bus als stijgend, met smalle bochten naar boven brengt. Aan de andere kant van de berg ligt Nauders..
Bij de bushalte is een toilet, en vraag een oudere heer of hij even op mijn rugzak zou kunnen passen. Als ik terug ben, zit hij te mopperen. Hij heeft een pechdag en nu ook nog de bus gemist, die veel te vroeg is vertrokken, volgens hem. Ik ga even bij hem zitten, en hij ratelt maar door. Hij spreekt snel het Tiroler dialect en versta af en toe wat. Het gaat over het vissen wat hij graag doet, zijn overleden vrouw en over zijn werk vroeger.
Als hij weer wat rustiger is en ook af en toe een glimlach komt, vraag ik hoelang hij nog moet wachten. Oh, nog maar 10 minuten, zo gaat de tijd snel. Ik wens hem nog lang een goede gezondheid toe en ga verder..

Ik ga Nauders in, maar het valt me erg tegen. Plaatsen waar je veel van verwacht, is vaak niets, terwijl zo'n plaats als Ried gisteren, heel erg mooi was.
Nou dan maar een voorraad drinken halen bij de M-preis, een supermarktketen hier in Oostenrijk. Als ik de koffie ruik, schuif ik ook hier even aan, en vraagt de vrouw die me helpt, waar ik naar toe ga. Ze wordt helemaal enthousiast, en of ik haar een kaartje wil sturen als ik in Rome ben. Ze heet Petra en gaat gelijk haar adres voor me opschrijven.
Leuk mens, nog even flink gelachen en dan ga ik op weg naar mijn slaapplaats.

Die zou in Nauders zijn, maar na mijn reservering, merk ik dat het een stuk buiten Nauders is. Je raad, het al, boven op een flinke berg, en moet 3 kilometer al stijgend naar boven.
Alleen oma is er, en weet niet welke kamer, de dochter komt zo. dus zitten we buiten in het zonnetje, gezellig op een bankje te kletsen.
Als de dochter komt, bevestigd ze mijn reservering, maar een welkom gevoel heb ik niet.
Oma wijst mij mijn kamer, het is echt een kleine kamer, waar net een bed in past. De toilet is op de gang en de douche beneden, wat volgens mij ook door de familie zelf wordt gebruikt.
Het was met half pension, dus warme maaltijd, en dat vindt ik normaal wel leuk, en laat ik mij verrassen wat ik voorgeschoteld krijg.
Helaas lauwe aspergesoep, en 3 knodels met spinazie geloof ik, en wat sla.
Ik ben de enigste gast, dus wordt ook gelijk gevraagd, wat ik voor ontbijt wil. Alleen er is geen ei, geen broodjes of yoghurt. Schwarzbrod met kaas en gelukkig koffie, en dan snel weg...
Hoort er ook bij, zo kun je morgen weer van alles meer genieten..
Morgen dus eerst weer 3 kilometer naar beneden, voordat ik mijn tocht kan hervatten, maar dan ga ik pas over de Oostenrijkse - Italiaanse grens na 5 km, dus...zit nog in Oostenrijk..