een dagje rust..

Een rustdag, heb je die nodig, zou je denken. Het is toch elke dag vakantie, en wandelen geeft toch rust?
Mijn wandeldag begint gelijk in de ochtend met douchen, rugzak inpakken en nog een keer de route bekijken. Ontbijten, en dan op pad. Mijn rugzak, probeer ik zo licht mogelijk te houden, maar wordt het warm, moet je toch ook wat drinken bij je hebben.
Je hebt wandeldagen, dat je onderweg niets kunt kopen..
Net als thuis is de ene dag de andere niet. Vaak loop ik heerlijk weg, de rugzak merk ik niet meer en geniet van het lopen.
Toch heb ik ook weleens dagen, dat ik niet vooruit te branden ben. Waaraan dat ligt? Zou het echt niet weten..
Als je dan op je slaapplek komt, ga je je inchecken, douchen, je wasje doen en eten. Ondertussen vertel je thuis, via de app, dat je goed bent aangekomen en waar je overnacht.
Na het eten is het mijn blog schrijven, foto's plaatsen, evt nog slaapplaatsen reserveren en met Anne bellen, al met al is een dag zo om..

Kon ik voor 10 jaar terug, nog vlot een flinke route lopen, merk ik toch ook dat bij mij de leeftijd gaat tellen. Daarbij is het alles alleen doen ook vermoeiender. De Camino de Santiago, deed je meer samen, je route stond goed aangegeven en vast, en slaapplaatsen waren onderweg al geregeld.
Het was nu 14 dagen geleden, en dan is het heerlijk, om even dat extra wasje te doen, rugzak te laten staan, en even jezelf rust geven.
Vandaar dus een rustdag...

Bij een rustdag hoort uitslapen, maar daar dachten een hoop hotelgasten anders over. Om 6.00, al een hoop gegil op de gang en om 6.30 , menen 2 van hen een discussie over wel of niet ontbijten,bij mij voor de deur uit te moeten vechten.
Ik zet wat muziek op de oren, maar slapen lukt niet meer. Dus zit ik om 8.00 aan het ontbijt. het is een drukte van belang, de meeste gasten zijn er alleen voor 1 nacht, om dan verder op doorreis naar Italie te gaan.

Het slechte weer, wat voorspelt was, is blijkbaar niet gekomen , het is een prachtige dag. Ik ga in de morgen, eerst maar eens Lermoos bekijken. Maar bijna alles is dicht. Veel hotels en restaurants, gaan pas hun nieuwe seizoen eind mei weer beginnen. Ook veel winkels zijn gesloten, dus echt gezellig is het niet.
De kerk, is boven in het dorp, en ga daar maar naar toe. Als ik binnenkom, begint net een doopdienst, en vind het mooi om te zien. Vanuit achterin de kerk kijk ik mee.
Aan het eind van de doopdienst, zijn ze blij dat ik er ben, zo kan ik de familie met alle gasten samen op de foto zetten.

Als iedereen is vertrokken brand ik nog een kaarsje en kijk wat rond, en ga dan maar even naar de supermarkt, voor wat eten voor vandaag.
Bij de kassa , krijg ik nog lekkere chocolade voor Moederdag..

Ik loop via een omweg weer terug, en in het hotel is de rust weer wedergekeerd. Ik reserveer eerst al voor de komende 2 dagen een slaapplaats, en ga nog lekker even buiten in het zonnetje zitten.

Morgen weer verder, mijn was is klaar, rugzak opgeruimd en weet waar ik slapen ga, dat is voldoende..