Laatste dag in Duitsland..

Vannacht vaak wakker geweest. Mijn buurman was de hele avond al luidruchtig door de tv heel hard aan te hebben, hoorde veel gerammel van flessen, en af en toe praatte hij heel hard tegen zichzelf.
Vannacht vaak wakker, omdat hij vaak met de deuren sloeg, of weer buiten stond te praten. Ik had wel een balkon, maar gewoon afgeschermd, en voor was alles open. Dus ook nog maar even mijn deuren extra gecheckt.
Maar gelukkig, is hij waarschijnlijk vanaf 3.00 rustig geweest, want daarna goed geslapen.
Als ik vanmorgen de eigenares , dit aangeef, zucht ze, hij zou maar 1 nacht zijn, het zijn er al 9...
Maar verder zeg ik, was het een fantastische kamer en ik heb vanmorgen dan ook nog even op mijn balkon genoten, van de zon op de Alpen, die nu helemaal zichtbaar waren..

Ben al vroeg op pad, en het is nog best fris, maar merk dat de zon al warmte gaat geven. Nog snel de laatste kaartjes hier in Duitsland op de post, alle postzegels opgemaakt, vanaf morgen kan ik er niets meer mee.

Dan volgen er mooi paden tussen de weilanden, gevuld met het geel van de paardenbloem, de Alpen op de achtergrond en het gerinkel van de koebellen. Je ziet het zo vaak op de tv, maar vandaag loop ik er zelf in, en geniet er ontzettend van..
De Alpen komen steeds dichterbij, dus af en toe sta ik even stil, terwijl veel fietsers mij voorbij razen. Wandelaars zijn er niet veel, in ieder geval heb ik er vandaag weinig gezien.
Op een schuur, staat een bord, dat er over 2,5 kilometer koffie te krijgen is in Brunnen. Nou, daar heb ik wel zin in ..
Nou ligt het niet op mijn route, moet eerder afslaan, maar de koffie trekt. Helaas, er staat ruhetag op, dus moet weer terug naar af..
Op de brug, vlak dat ik weer af moet slaan, stopt een wagen. Een oudere heer, vraagt waar de reis heen gaat. Vind het geweldig, en met een Gott segene dich, rijdt hij verder..

Verder op de route, en zie dat er een Wahlfartskirche is, de St. Coloman, alleen de naam interesseert me al. Helaas is er geen voetpad, dus maar even langs de weg lopen. Het is druk, maar allemaal komen we voor een dichte deur.
Dan maar verder op de route en loop langs de Pollat, een mooi kolkend riviertje. Er is straks de waterval van te zien, dus daar maar heen.
Niet te geloven, ook dit gaat mijn neus voorbij, want het is afgesloten in verband met instort gevaar en vallende stenen.

Dan maar naar Hohenswangau, het kasteel, heb ik al even gezien op de rotswand. Het is een drukte van bussen en toeristen, ook de Japanners zijn weer druk met hun fototoestellen. Wel loop ik even na de info en vraag of ze een stempel hebben. De man, komt weinig gemotiveerd uit zijn stoel en plaatst een stempel in mijn paspoort. Er is weinig van te zien, maar al mopperend loop hij weer naar zijn bureau. Pakt een andere stempelkussen en plaatst er een mooie eronder. Moet ik maar doorkrassen vind hij, nou dat ga ik zeker niet doen..

Even buiten het dorp, pak ik een bankje, om wat te drinken en kijk op mijn telefoon. daar zie ik een klein filmpje van een lieverd, die erg ziek is en mijn bedankt voor de bloemen, die ik heb laten bezorgen. Dan lees ik dat mijn schoonzus ook geen goede berichten heeft, en met dat in mijn hoofd ga ik verder..

Ik loop het bos in , en kom in een mooi park, waar veel van de zon genieten. Het is het Schanseseepark, en aan het eind moet ik naar boven. Ik blijf maar klimmen en snap er niets van, want waar blijft nou dat al die kastelen, ik zie alleen maar bos. In het midden van het bos een belevenispark voor kinderen en iets later uitzicht op de Lech. Daar zie ik een bord Kavelarieberg staan, en ik kijk in mijn gids. Ben uit de richting gelopen, en heb mezelf het onnodig zwaar gemaakt met dat klimmen.
Als ik het bos uit kom, zie ik dat ik nog 700 km van de Oostenrijkse grens aan ben gekomen.

Ga via de andere weg, de stad in op zoek naar mijn hotel. Ik moet mijn reserveringsnummer intoetsen en dan komt mijn sleutel, nou mooi niet..dus ga aan het bellen, maar geen van de nummers neemt op. Dan krijg ik een nummer van een mevrouw die de eigenaars kent. Het is ruhetag, wordt gezegd, en ze is op vakantie. Ik zeg dat ik ook op vakantie ben, en graag een bed heb vannacht, daarbij als ik nu zou annuleren, zou het me geld kosten..
Ze moet lachen, dat ik zeg dat ook ik vakantie heb, en vind het vervelend, ze zal zorgen dat er over 5 minuten iemand is.
Maar ook dat duurt iets langer, en ben dan ook blij als er iemand komt.

Al met al een lange dag, haal gauw wat te eten, en blijf nu lekker op mijn kamer..
Morgen eerst maar de stad in voor mijn nieuwe routeboekje en even rondkijken, daarna zeg ik Duitsland even gedag...