Een zonnige zondag..

Heerlijk, terwijl ik de gordijnen open doe, zie ik al de blauwe lucht. Dit beloofd een prima dag te worden.
Heb een heerlijk ontbijt, bij een ontzettend aardige gastvrouw, en heb ook goed geslapen.
Ze zwaait me uit en wenst me verder een goede reis toe. Ik kijk op mijn app, die mij uit de woonwijk naar Zirgesheim moet brengen. Het is 3 km tot Zirgusheim, en hoef niet meer de heuvel op, zoals de route beschrijft, dat heb ik gisteren al gedaan.
Zie links van me, het kapelletje en kruis, waar de officiële route loopt. Als het goed is kom ik weer op de route in het dorp.

Het is druk in het dorp. Morgen is het 1 mei, dus moet de Meiboom worden opgebouwd. De mannen zijn onder het genot van een flesje bier aan het bouwen en de vrouwen en kinderen staan erbij te kijken.Verderop staat de feesttent al. Het doet me denken aan Beuningen, waar ik voor 8 jaar terug kwam wonen.
Anne en ik voelde ons er gelijk thuis. Na jaren van verhuizing, hadden we eindelijk ons plekje gevonden. Wij houden van de tradities,kleinschalige en gemoedelijke, we zijn er thuis...

Zo nu verder, het is een lange weg, langs een autoweg en verder op ligt de Donau, maar helaas zie je er weinig van.
Na wat kilometers, ga ik de Donau over en kom ik in bosgebied. Het loopt lekker, maar ik hoop gauw op een plekje om even te zitten, en wat te eten. Helaas geen bankjes, maar zie een paar mooi grote stenen, die me een mooi rustplekje bezorgen.

Als ik weer lekker uitgerust ben, ga ik verder en zie een kleine kapel. Ik neem even tijd, om daar mijn geestelijke rust te nemen.
Ik bedank Moeder Maria, voor al het goede op mijn pad en dat ik voel dat ze bij me is. Verder vraag ik voor steun en kracht, voor zo velen die ik ken, en die door een moeilijke tijd gaan.
Het doet me altijd goed, zo'n rustpunt, het geeft me kracht...

Verder nu maar weer en daar ontmoet ik Bastiaan. Bastiaan is bezig de straten schoon aan het maken, en legt me uit hoe belangrijk dat is. Hij wil later bij de straten bouw. We lopen samen een stuk op, en hij praat honderd uit. Als ik vraag of ik een foto mag nemen, zodat ik straks nog heel goed weet wie Bastiaan is, vind hij dat een goed idee. Ben jij van de stratenbouw, vraagt hij. Hij is een lieverd en we zwaaien elkaar uit.

Nu op weg naar mijn eindpunt, en moet een brug over, waar druk verkeer over gaat, maar er langs een pad is.
Aan de overkant, zie ik fietsers veel moeite doen om over te steken. Dat hoop ik toch niet, ben niet zo snel, met mijn rugzak en vermoeide benen.
Het gaat bijna mis, want een komt te val en de auto's moeten behoorlijk in de remmen. Daarna komen ze mij ook nog tegen, en met veel gestress en gemopper gaan ze langs mij heen. Ik zie, dat het allemaal niet nodig was, er ligt een voetpad onder de brug door.
Moet lachen, want fietsen met helm, maar nemen dan wel het risico aangereden te worden. Pfff..

Dan kom in na een paar kilometer aan in Rian. Het is druk, want het is de jaarlijkse Meimarkt. Allemaal drinkende en etende mensen komen me tegemoet, en verderop klinkt er Beierse muziek. Het is gezellig, veel standhouders en terrasjes.
Als ik mijn hotel heb gevonden, ga ik eerst douchen en daarna even rondkijken. Drink op een terrasje, wat water, want wijn hebben ze niet, alleen bier..

Daarna eten, en het is erg druk in het hotel. Aan mijn tafel, komt eerst een hotelgast en later 2 dames aangeschoven. We eten samen, en het wordt erg gezellig. Geef aan dat ik dat wel mis dat samen eten, dus geniet extra.

Na het eten , nog even door het park. Er klinkt gezellige muziek door het meifeest en in het park erachter is het prachtig.
Intussen meldt Ria, mijn zus, zich, dat er veel brand is in Beuningen en Lattrop. Het is nu allemaal meester, maar toch even schrikken.

Zo, nu nog mijn blog en dan nog even wachten op Anne, die zich elke avond even van zich laat horen. Het gaat hem goed. Heeft het wel heel warm, tja soms meer dan 50 graden. Veel water drinken en 2 minuten per dag je douchen.
Toch, heeft hij het druk en de dagen vliegen om. Deze week hebben ze samen Koningsdag gevierd, maar morgen het Meifeest. Er zit bij hem een eenheid militairen uit Beieren.
Het gaat hem goed, en fijn dat we zo samen contact kunnen hebben.

Morgen gaat het verder naar Kloster Holzen, waar ik voor de tweede keer een pelgrimsbed zal hebben...