Even de weg kwijt..

Vanmorgen, na een goede nacht slaap en ontbijt, vertelde de hoteleigenaar, dat ik gelijk links uit het dorp moest, daar staan al bordjes.
Ik had eerst zelf moeten kijken in mijn gidsje, maar ja, er is maar een Romantische Strasse, en inderdaad zag gelijk al bordjes.
Deze waren voor de auto en fiets route, maar dat wist ik niet.
Ik had al een tijdje gelopen, toen ik het niet vertrouwde, dus toch maar mijn gidsje gepakt.
Ik zat verkeerd, maar als ik door het bos zou lopen kwam ik wel op de route.
Met mijn app, ging ik op pad, maar die had een andere wandelweg in gedachten, en voor ik het wist stond ik telkens voor paden, die niet begaanbaar waren. De bosbouw had goed zijn best gedaan.
Uiteindelijk moest ik langs een autoweg naar Dombuhl, en daar kon ik kiezen. Een kortere route volgens mijn app, maar dan zou ik voortdurend langs een drukke weg lopen, of 4 km richting Bortenberg en ik zou weer op de Romantische Strasse komen.
Ik koos voor de laatste optie, ik had de auto's vandaag wel gezien.
Wat was ik blij om weer de bekende bordjes te zien, en verder te gaan.
Op dat moment, ben ik eigenlijk blij dat ik alleen loop. Niemand die moppert, of discussie.
Verder zet ik dan even wat muziek op, en loop dan lekker met Andrea Bocelli, Ave Maria of met Toon, 'n ballonnetje te zingen, en dan gaat het vaak wel weer even...
Ikzelf baal uiteraard, als ik zo goed fout zit, dat ik het niet meer weet. Maar het is niet anders, je moet door, je slaapplekje is al geregeld.

Gelukkig was het weer goed, en het lopen gaat ook elke dag beter. Mijn voeten en benen, raken gewend aan het dagelijkse wandelen. Ook merk ik hoe het steeds makkelijker gaat, om te stijgen en te dalen.

Wel vandaag veel kilometers in de benen, en was dan ook blij, toen ik voor mijn hotel stond.
Ik werd vriendelijk ontvangen, en kon gelijk wat eten. Ze hadden het vandaag druk gehad, er was vandaag voor veel kinderen de 1e communie geweest, en dan gaan de familie's daarna uit eten.
Maar er was nog genoeg lekkers over, wat dat betreft hou ik van de Duitse keuken.
Morgen wordt nog een mooie dag, en op mijn route staat 13 km, dus wilde wel verder. Helaas zijn de goedkopere hotels verder op de weg al vol, dus blijf ik morgen, maar in Dinkelsbuhl, en maak er een soort rustdag van.
Ik wil nog kaartjes schrijven etc., en misschien nog wel even van het zonnetje genieten.
Wat daarna gaat komen, wacht ik maar af, want ik kijk gewoon elke morgen uit het raam, ook hier hebben de weermannen, het weleens mis..