Rothenburg moet u gezien hebben..

Vanmorgen na een goed ontbijt op pad. Heb heerlijk geslapen, juist in die eenvoudige slaapplekjes voel ik me thuis. Het weer is prachtig, mooie blauwe lucht, dus dat komt goed. Volgens mijn gidsje, gaan we vandaag 21 km lopen, naar Rothenburg. Tijdens mijn eerste stop, even naar mijn mail gekeken, welk hotel ik nu geboekt heb.
Ik zie een mail van de aalmoezenier van Anne. Ze probeert voor mij te regelen dat ik samen met Tineke, woensdagmorgen 28 Juni op audiëntie bij de Paus mogen. Wie denkt dat dit gemakkelijk gaat, heeft het mis. Ze vragen, het naadje van de kous, maar ik heb het volste vertrouwen dat het goed komt. Ze gaat er echt voor. Anne heeft dit bij haar aangevraagd voor de uitzending om mij een plezier te doen. Dit vond ik zo lief dat hij daar aan gedacht had..

Nou, nu maar verder, de paden op, de lanen in.. Het is een mooie afwisselende route en ik kom allereerst in Munster. Ik heb weleens gehoord dat er heel veel dorpjes met die naam zijn, dus dit is er een van..
Onderweg in het bos wordt druk gezaagd. We raken aan de praat en hij zegt: Rothenburg dat moet je hebben gezien..

Daarna in het volgende dorpje even bij de bakker naar binnen, voor wat lekkers voor onderweg. We komen aan de praat, ook hier krijg ik te horen dat je Rothenburg moet hebben gezien..
Dan loop ik het dorp uit en zie een oude bekende aan een schuur hangen. Het is een tekening van Willi, de strip waar Anne helemaal weg van was. En weer dwalen mijn gedachten af, naar die eeuwige vrijgezel op zijn motor, die Boy heette . We kenden elkaar al lang voor we verkering kregen, maar al gauw merkte, we dat we veel gemeen hadden en dat het goed zat. Samen naar de motor treffens, en later een zijspan zodat mijn hondje Wanda mee kon. Dit jaar zijn we 30 jaar getrouwd, waar blijft de tijd..

Ik had gelezen dat ze een Keltenpad hadden opgezet en nu een soort openluchtmuseum aan het bouwen zijn. Dat schept mijn nieuwsgierigheid en loop er heen. Ze zijn nog bezig, maar het wordt al duidelijk wat ze ons willen vertellen.
Maar dan, ben ik even de weg kwijt, en kom uit in een stuk bos. Een hert schrikt duidelijk van mij. Tja, welke idioot met zo'n grote groene rugzak gaat hier nu wandelen!
Gauw terug, maar zie nergens meer bordjes. Dan de app, help waar zit ik?
Ik ben al uit de richting en de app brengt mij naar het volgende dorp Tauberscheckenbach, en mag daar langs de Tauber mijn weg vervolgen. Lange rechte stukken, na ja blik op oneindig en gaan tot het dorpje Bettwar. Mooie plekjes kom ik tegen, maar tot aan Rothenburg , zie ik de bordjes niet weer.
In het dorpje Detwang hebben ze weer een prachtig openbaar toilet en zoals jullie weten ben ik daar erg blij mee!!

In het dorpje is de kerk nog open, de St Peter en Paul kerk. Kom in gesprek met de pastor, brandt wat kaarsjes, neem even wat rust, en bij het weggaan, krijg ik nog een mooie stempel in mij paspoort.

Zo nog 1 km naar Rothenburg, want ook volgens de pastoor moet ik het ooit gezien hebben. Wat ik niet weet is dat de stad hoog op een kleine berg is gebouwd, dus nog even een kuitenbijter..

De stad is mooi met veel mooie oude details, en zelfs de stadsmuur is nog helemaal aanwezig. Wel schrik ik van het toerisme. Allemaal Japanners en Amerikanen lijkt het, en natuurlijk op elke hoek een souvenir shop.
Ik ga op zoek naar mijn slaapplek, en krijg een heel klein kamertje, en door het hele huis is het kil. Het is een gastenhuis naast een hotel.

Dan eerst lekker eten en hup ik wil mijn blog gaan schrijven. Maar wat ik ook probeer, geen internet.
Dus nu de blog voor het eerst op mijn telefoon gedaan, want wil het graag bijhouden.
Morgen al rondkijkend de stad verlaten, en dan lekker weer de natuur in..