Even weer vals plat, langs het water..

Vanmorgen aan het ontbijt besloot Sven me naar het treinstation te brengen. De route was te lang naar Freudenberg en ik wilde mijn knieën en enkels vandaag ontzien.
Moest even wachten, maar om 10.30 kwam de naturbus, die ons naar Miltenberg bracht. De hing een gezellige sfeer in de bus, met een vriendelijke chauffeur en een bus vol wandelaars.
Er gingen velen mee, want op de wandelroute naar Miltenberg, was een heel stuk afgezet, omdat er bommen uit de 2e Wereldoorlog waren gevonden.
Iedereen ging nu een alternatieve route.
De bus heette naturbus, omdat hij door vele bossen en plaatsjes ging, zodat iedereen op de meest rare plekken kon uitstappen.
Het was een mooie rit en heb veel moois gezien.
In Miltenburg ben ik uitgestapt, en heb te voet de route langs de Main gevolgd naar Freudenberg.
Het was een mooie route, goed weer, en merkte dat het mijn knieën goed deed, dat er vandaag geen overbelasting was.
Onderweg spreekt een vrouw mij aan, en als ze hoort dat ik onderweg naar Rome ben, wordt ze heel enthousiast. We praten wat af, geven onze e-mailadressen aan elkaar door. Ze hebben hier een zomerhuisje, want wonen zelf in het Sauerland, in Olpen.
Dan moeten er nog foto's worden gemaakt, en de zoon Tom die bij haar is, legt me uit dat je ook op de zijkant van de telefoon kunt drukken om een selfie te maken. Weer wat geleerd, misschien komen er nog wel wat.

Als ik in Freudenberg aan kom is het een drukte van belang. Bijna iedereen is vrij vandaag en het is prachtig weer. Vooral bij het eiscafe, is het erg druk.
Bij het hotel is er niemand, ik moet bellen. De vrouw geeft aan mijn naam niet op de lijst te hebben staan, maar uiteindelijk komen we erachter dat Dijkstra nu eenmaal een moeilijke naam blijft, en dat alleen maar door onze ij.
Het is een mooie kamer met een mooi uitzicht, vooral vanavond ,want de kade is helemaal verlicht.

Dit was vandaag maar 11 km, maar ik doe er toch nog bijna 3 uur over. Ik ben een dromer, als ik wandel. Ik hang op mijn goastok en kan echt van de omgeving genieten. Merk ook nu ik al even op weg ben, dat daar ook de rust bij komt. Leg me neer dat ik niet alles te voet kan doen.
Hoe moeilijk het was om in Bad Munstereifel in de trein naar Koblenz te stappen, en mezelf schuldig te voelen, hoe meer ik vanmorgen geniet mijn ritje in de bus.
Het is mijn weg, en ik denk als ik na de Pasen op de Romantische Strasse begin ik ook meer rust krijg. De route is dan bepaald, en wordt het heerlijk wandelen en bordjes volgen...

De weersvoorspellingen zijn hier niet goed voor de Pasen, en morgen ook nog wat eten en drinken halen, want zondag heb ik een rustdag..Dus kijk wel wat de dag gaat brengen...