even het gevoel thuis te zijn..

Vandaag dus besloten om een rustdag te nemen. Wilde dat eigenlijk morgen op mijn verjaardag doen, maar ik wilde dit plekje even nog niet loslaten.
In dit hotel is geen ontbijt, dus eerst maar boodschappen doen.
Beneden vertelde ik dat ik het zo naar mijn zin had, dat ik nog een nachtje wilde blijven.
Dat kon, zei ze, maar de poetsvrouw komt straks. Ik zei, dat mijn bed al was opgemaakt, en ik aan 1 handdoek genoeg had voor die 2 dagen. Je komt toch schoon onder een douche vandaan, toch..
Ik legde weer 45 euro neer, want dat was de prijs voor een nacht, maar daar wilde ze niets van weten.
Ze wilde maar 30 euro hebben, en de rest was voor Kaffee mit kuchen fur mein Geburtstag. Zo lief, allemaal..
Daarna boodschappen gedaan, en koffie gedronken bij de plaatselijke bakker.
Alles had ik voor vandaag al gehaald, kant en klare broodjes, maaltijd salade, yoghurt, fruit en drinken, ik hoefde niet meer weg.
Eenmaal terug, stond de koffie al weer klaar, en hebben we nog gezellig samen gezeten.
Haar broer van 93 jaar was ook aangeschoven. Hij was gevallen deze week, en moest even zijn verhaal kwijt. Over van alles gepraat, en toen was het al bijna tijd voor mittagstisch. Ik kreeg nog soep mee, en heb verder de hele dag , in de zon gezeten, getelefoneerd, kaartjes geschreven en ook even heerlijk naar de vogeltjes zitten luisteren.
Mijn hotel voor morgen is al gereserveerd. Ik ga naar Nierstein. Dat is 27 km, en net teveel, met die warmte morgen. In een grote stad, zit ik liever niet, en op zondag moet je ook op de prijzen letten.
Dus pak ik de bus naar Mainz, en dan is het nog 20 km lopen. Mag me ook wel iets cadeau doen op mijn verjaardag...