Dag met een chinees tintje..

Vandaag begonnen om mijn regencape te gaan gebruiken. De dag begon dus met regen. Ideaal zo'n cape, alles blijft er lekker droog onder, maar er is een maar...alleen aan doen lukt je eenvoudig niet. Je zit te hannesen met het laatste stukje, dat wil niet over je rugzak heen. Gelukkig was er iemand in de buurt die me even hielp.
Vertrok wel met, alles weer schoon en gewassen, en na een heel goed ontbijt.
Tja, gisteren moest ik zeker 2 kilometer dalen , om het dorp in te komen, dus vandaag vanaf de andere kant weer 2 km omhoog, met hele steile smalle weggetjes bedekt met modder, takjes en steentjes. Opletten dus, te meer ik met zo'n regencape niet goed kan kijken waar ik loop..
Maar goed, eenmaal boven was ik nog natter aan de binnenkant dan aan de buitenkant, maar gelukkig werd het ook al droger. Bovenaan was er natuurlijk weer een prachtig uitzicht, en een landkruis die me weer vertelde dat ik ook vandaag niet alleen op pad ben.
Het lopen ging vlot daarna, wel een beetje vals plat, maar hoefde niet voortdurend naar mijn voeten te kijken, ook de omgeving kon even goed in me worden opgenomen.
Toch moest ik wel even voortmaken, het is zaterdag en dan gaan de winkeltjes, als ze er al zijn, vroeg dicht.
Dat beaamde Gertrude en Janne ook, die ik tegenkwam, maar er was gelukkig wel een winkel.
We liepen samen op, en de dames liepen ook veel samen en vertelde vol trots over de mooie omgeving waarin ze wonen. Ook had Gertrude zo een paar dagen meegelopen, was het niet dat ze al wat had. Maar het leek haar ook geweldig om zo iets als een tocht naar Rome te ondernemen.
Mocht wel koffie hebben, maar dan nam ik het risico dat de winkel dicht was, dus snel verder.
Het was een grote buurtsuper met veel lege schappen. Zo moest ik papieren zakdoekjes hebben, en bij het pakken was gelijk het hele schap leeg.. Verder nog wat drinken en reserve eten meegenomen als mueslirepen, blokje kaas, bifi worstjes, want onderweg ben ik nog geen restaurant tegen gekomen.
Daarna op naar Heilbach, en volgde de app. Ik had het hotel erbij gezet. Onderweg kwam ik een padvinderijgroep tegen en we kwamen in gesprek. Oh, nee ik liep helemaal verkeerd, Moest naar beneden, en in het volgende dorp rechts. Ik liep nu om, en hij liet het me op de kaart zien. Oke, dan maar naar beneden, weer zo'n weg met steentjes, waar geen eind aan bleek te komen.
In het dorp, nog in gesprek gekomen met een collega koster en kreeg daar een lekker kopje thee. Het weer was inmiddels prachtig, dus samen op de bank druk aan het praten over de teruggang van de kerkgangers etc. Daarna snel verder, want mijn app bleef maar 8 km aangeven. Bij het volgende dorp stond weer Heilbach 3 km, en een jong stel opperde met hen mee te lopen, die app had het zeker niet goed. Dus met hen weer 5 km gelopen naar Heilbach, want 3 km was voor de auto's. Eindelijk het bordje Heilbach, maar waar is nu toch dat hotel ?
Het was niet in het dorpje zelf, maar in Heilbach- Hergarten, 8km verderop. De app, wilde het me elke keer zeggen. Sorry app, vanaf vandaag wordt er alleen naar jouw geluisterd..
Het was inmiddels al na 17.00 en was doodop, door al die extra kilometers en rondjes lopen, maar eenmaal bij het hotel Eifelhof, dacht ik een echt Duits hotel te krijgen, dat komt goed.
Liep naar binnen, en het rook er naar de afhaalchinees, en toen ik de deur opentrok werd ik heel erg welkom geheten, door 2 liefdevolle chinese dames. Verstond er niets van, maar het was duidelijk dat ik zeer welkom was. De man des huizes begon gelijk alle administratie te regelen en de WIFI codes te vermelden. Dat is dan wel mooi, had de hele avond 5G internet.
Toch voelde het raar, voelde me net in een film. Leeg hotel, mooie Chinese dekbedovertrekken, balkon die niet dicht kon, een raar douchegordijn etc.
Toch naar beneden, waar weer het restaurant helemaal leeg was, er zou een theater zijn vandaag in het dorp en iedereen ging er heen.
Ik kreeg pekingeend soep, en jagerschnitzel en een lekker glaasje rode wijn.
Het was een oud hotel, waar in de week veel Poolse bouwvakkers waren, maar als je er zo alleen loopt, hoor je alles kraken en piepen.
Gelukkig was ik bekaf, na zo'n dag en ben lekker gaan slapen.
Wat zei ik telkens bij het weggaan? Als je geen vertrouwen hebt in de mensheid moet je dit niet doen. Juist weer geleerd om de vooroordelen thuis te laten....