lekker zo'n watertappunt onderweg
Door: Kitty
Blijf op de hoogte en volg Kitty
21 Juni 2017 | Italië, Monterosi
Vanmorgen verlieten we in alle rust en vroeg onze B&B. We moesten eerst 6 kilometer lopen, en zouden dan in Sutri zijn.
We konden kiezen de natuurweg of langs de autoweg. Nou dat is niet zo moeilijk denk je, natuurlijk de natuurweg. We waren al even op pad, toen we in een soort oerbos belandde. Het was er erg donker en de paadjes werden steeds smaller. Al snel kwamen we de eerste obstakels tegen al omgevallen boomstammen, steile oevertjes langs het water, en zelfgemaakte bruggetjes van boomstammen. Het was even iets anders dan wandelen, maar gelukkig hadden we voor Stia al erger gehad.
We waren blij dat we uit het bos waren en zicht kregen op Sutri.
Het dorpsplein zag er gezellig uit, overal terrasjes en weer een mooie fontein in het midden. We moesten wachten op een stempel, want de toerist info was nog niet open. Geen probleem, ik moest weer mijn schoen plakken en een cappuccino gaat er altijd in.
Daar zit je dan midden op het plein, met een schoen uit, en je tube pattex. Een meneer wilde gelijk een foto, thats pilgerlive, zei hij.
We lieten ons alles goed smaken, de zool zat weer vast en de stempel gezet. We moesten nog een kleine 12 kilometer, en het begon al weer goed warm te worden. Helaas was het een weg, met veel autoweg en op het laatst een lange witte weg zonder schaduw.
Mam, aan het eind van de weg zit een waterpunt, dus dacht aan een kraantje.
Wat schetst mijn verbazing , het was koel heerlijk water uit een grote bron.
Wat is dat lekker, ik was weer helemaal afgekoeld.
Nu nog 3 km en we waren in ons dorp Monterosie. Eerst heerlijk een bar opgezocht voor koud drinken. Daarna naar ons Airbnb adres. We mochten gelijk meekomen, want het zou een appartement zijn. Het bleek een souterrain te zijn, wel ruim maar weinig licht. Er was ons veel beloofd, maar het was er niet. We schikten ons erin, het was er wel lekker koel, en de Wifi gebruikte we wel op het ene plekje, waar we ontvangst hadden.
Dan maar het dorp in, maar voor 20.00 geen keuken open en het enigste was een afhaalpizza wat we konden vinden.
Dan maar weer tosti, salade en yoghurt.
We hebben het toch maar samen gezellig gemaakt, en op tijd gaan slapen, morgen weer een warme dag..
We konden kiezen de natuurweg of langs de autoweg. Nou dat is niet zo moeilijk denk je, natuurlijk de natuurweg. We waren al even op pad, toen we in een soort oerbos belandde. Het was er erg donker en de paadjes werden steeds smaller. Al snel kwamen we de eerste obstakels tegen al omgevallen boomstammen, steile oevertjes langs het water, en zelfgemaakte bruggetjes van boomstammen. Het was even iets anders dan wandelen, maar gelukkig hadden we voor Stia al erger gehad.
We waren blij dat we uit het bos waren en zicht kregen op Sutri.
Het dorpsplein zag er gezellig uit, overal terrasjes en weer een mooie fontein in het midden. We moesten wachten op een stempel, want de toerist info was nog niet open. Geen probleem, ik moest weer mijn schoen plakken en een cappuccino gaat er altijd in.
Daar zit je dan midden op het plein, met een schoen uit, en je tube pattex. Een meneer wilde gelijk een foto, thats pilgerlive, zei hij.
We lieten ons alles goed smaken, de zool zat weer vast en de stempel gezet. We moesten nog een kleine 12 kilometer, en het begon al weer goed warm te worden. Helaas was het een weg, met veel autoweg en op het laatst een lange witte weg zonder schaduw.
Mam, aan het eind van de weg zit een waterpunt, dus dacht aan een kraantje.
Wat schetst mijn verbazing , het was koel heerlijk water uit een grote bron.
Wat is dat lekker, ik was weer helemaal afgekoeld.
Nu nog 3 km en we waren in ons dorp Monterosie. Eerst heerlijk een bar opgezocht voor koud drinken. Daarna naar ons Airbnb adres. We mochten gelijk meekomen, want het zou een appartement zijn. Het bleek een souterrain te zijn, wel ruim maar weinig licht. Er was ons veel beloofd, maar het was er niet. We schikten ons erin, het was er wel lekker koel, en de Wifi gebruikte we wel op het ene plekje, waar we ontvangst hadden.
Dan maar het dorp in, maar voor 20.00 geen keuken open en het enigste was een afhaalpizza wat we konden vinden.
Dan maar weer tosti, salade en yoghurt.
We hebben het toch maar samen gezellig gemaakt, en op tijd gaan slapen, morgen weer een warme dag..
-
23 Juni 2017 - 09:33
Zus Ria:
Toch wel jammer dat er zo laat gegeten wordt in Bella Italia. Een goede maaltijd is toch ook wel belangrijk. Nog een paar daagjes en jullie zijn in Rome. Hier op Texel is het gewoon koud na alle warmte van de laatste dagen. Wij gaan straks naar Sail den Helder en de marinedagen. xxxRia -
23 Juni 2017 - 11:00
Gerda:
Hallo samen,
Nog een paar, voor jullie, kilometer en het einddoel is bereikt. Heel knap, en dan ook elke dag een reisverslag schrijven, echt petje af. Fantastisch om jullie reis zo te mogen volgen. hier op de VVV in Beuningen is het nu een heerlijke temperatuur 21 graden.
Ik wens jullie nog een paar goede wandeldagen en geniet van Rome.
Groetjes Gerda -
23 Juni 2017 - 14:35
Rita:
"Rome here we come"
Wat heerlijk dat de reis zo goed ver(ge)lopen is!
Nu nog even doorbijten en dan is daar de grote kers op de taart ..ROME!
Fjne laatste wandeldagen!
lieve groet Rita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
